Η εκπαίδευση δεν είναι επιχείρηση, κα Διαμαντοπούλου!

Το εκπαιδευτικό κίνημα δε θα επιτρέψει να κυριαρχήσει ο μεσαίωνας της αγοράς στο Δημόσιο σχολείο!!

Οι δηλώσεις Διαμαντοπούλου οδηγούν:

• στη ραγδαία περικοπή των προσλήψεων με ότι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργία των σχολείων
• στην ενίσχυση της ελαστικής ομηρίας
• στην προώθηση της αξιολόγησης
• στην περιστολή της μονιμότητας μέσω της ενεργοποίησης κραυγαλέων αντιδραστικών ρυθμίσεων

Η επίθεση που εξαπέλυσε η Υπουργός Παιδείας στο Δημόσιο σχολείο, στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές με τις δηλώσεις της την Πέμπτη 12/11/2009 ξεπέρασε κάθε φαντασία!!! Με επιθετικό τρόπο, επιχειρεί να καταργήσει τις κατακτήσεις των προηγούμενων αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος και να διαμορφώσει τους όρους για την επίθεση στο δημόσιο σχολείο και τη διαμόρφωση του νέου αποκεντρωμένου σχολείου της αγοράς με την αξιολόγηση, την επίθεση στη μονιμότητα-σταθερή εργασία, τη δια βίου επιμόρφωση και πιστοποίηση ικανοτήτων, τη διατήρηση και «μονιμοποίηση» της ελαστικής εργασίας.

…σχετικά με τις προσλήψεις

Λογιστικές αλχημίες έκανε για να καταλήξει ότι υπάρχει «υπερπληθώρα εκπαιδευτικών»(!!!) και να προτείνει σαρωτικές αντιδραστικές αλλαγές στον τρόπο πρόσληψης. Καταργεί τους πίνακες και καθορίζει το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ως τον τρόπο διορισμού μονίμων, αναπληρωτών, ωρομισθίων. Το αποτέλεσμα θα είναι η απόλυση χιλιάδων εκπαιδευτικών, η περικοπή των διορισμών, η υπολειτουργία των σχολείων. Οι μεγαλοστομίες περί διαφάνειας κι αξιοκρατίας δεν γίνονται παρά για να αποκρύψουν τη βασική τους πρόθεση, να καταργήσουν την αξία των πτυχίων, να τα μετατρέψουν σε κουρελόχαρτα και να δημιουργήσουν ένα αδηφάγο αξιολογικό πλέγμα που θα κονιορτοποιεί τους εκπαιδευτικούς και την εκπαιδευτική διαδικασία, θα τους οδηγεί σε εναρμόνιση με τα κριτήρια της αγοράς.

Ξεκαθάρισε ότι ο θεσμός του αναπληρωτή και του ωρομίσθιου δε θα πάψει να ισχύει ποτέ! Η ελαστική εργασία όχι μόνο δεν καταργείται, όχι μόνο διευρύνεται σε νέα τμήματα αλλά αποκτά και νέα ποιοτικά αντιδραστικότερα χαρακτηριστικά. Αναφέρθηκε σε «…προσλήψεις με σαφή προσδιορισμό του τόπου και του χρόνου του διορισμού». Η πρόσληψη δηλαδή μπορεί να γίνεται «…είτε σε επίπεδο σχολείου, είτε σε επίπεδο αρμόδιας Διεύθυνσης», εισάγοντας έτσι, την πρόσληψη από τη σχολική μονάδα και  το «στέλεχος εκπαίδευσης» που θα εκπαιδεύεται στην «Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης» για το ρόλο του μάνατζερ.

Δηλώνουμε καθαρά: Στην εκπαίδευση υπάρχει διαφανής τρόπος διορισμού. Μαζικοί διορισμοί ΤΩΡΑ με βάση την ημερομηνία λήψης του πτυχίου. Διορισμός όλων όσων εργάζονται στην εκπαίδευση. Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ

Αξιολόγηση συνεχώς

Ενεργοποιεί το θεσμό του «δόκιμου εκπαιδευτικού», του εκπαιδευτικού δηλαδή που την πρώτη διετία θα είναι υπό δοκιμή και για να μονιμοποιηθεί θα αξιολογείται. Με τον τρόπο αυτό κρατά σε ομηρία χιλιάδες εκπαιδευτικούς, εισάγει κανονικότατα την αξιολόγηση-χειραγώγηση, τη δένει με την εξέλιξη, προωθεί την άρση της μονιμότητας. Αφήνει να εννοηθεί ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει και ψυχολόγους για την εξέταση κι αξιολόγηση των εκπαιδευτικών(!!!).

Περί μεταθέσεων και αποσπάσεων

Θυμήθηκε η κα Διαμαντοπούλου να μιλήσει για ρουσφέτια κι εκδουλεύσεις στις μεταθέσεις και στις αποσπάσεις. Είναι τουλάχιστον κοροϊδία τα κόμματα εξουσίας που γιγάντωσαν τις πελατειακές σχέσεις σ’ αυτά, τώρα να βγαίνουν τιμητές της διαφάνειας. Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εσείς κρυφό καμάρι ότι χρησιμοποιείτε τις αποσπάσεις ως μέσω πειθάρχησης και εκλογικής πελατείας. Το ΥΠΕΠΘ αλλάζει τον τρόπο μεταθέσεων και αποσπάσεων, όχι για να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα ρουσφετιού κι εκδουλεύσεων, αλλά για να ρίξει στις πλάτες των εκπαιδευτικών τις ανεπάρκειες και την επιλογή περικοπής των διορισμών του κράτους. Γι’ αυτό δήλωσε ότι «Κανείς εκπαιδευτικός δεν αποσπάται, εάν δεν έχει βρεθεί ο αντικαταστάτης του για τη θέση στην οποία υπηρετεί». Ποιος άλλος πέραν του κράτους οφείλει να βρει αντικαταστάτη; Οι εκπαιδευτικοί, η δημόσια εκπαίδευση, οι μαθητές μας, θα πληρώσουν και πάλι το λογαριασμό.

NO PASSARAN!!!

Η κα Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι «Πολιτική είναι το επίμονο και επίπονο τρύπημα σκληρών επιφανειών». Της το επιστρέφουμε. Μια είναι η απάντησή μας, ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ. Οι Γ.Σ. που πραγματοποιούνται αυτή την περίοδο θα σχεδιάσουν τους αγωνιστικούς  βηματισμούς με επιτροπές αγώνα, οριζόντιο συντονισμό των ΓΣ, των Επιτροπών, των Συλλόγων πανεκπαιδευτικό, συντονισμό. Θα οργανώσουν την απάντηση του κινήματος, θα πάρουν πρωτοβουλίες για να ξαναβγούμε  στους δρόμους, για να δημιουργήσουμε κινηματικά γεγονότα ώστε να προβάλλουμε τα αιτήματα μας, οργανώνοντας την αντίσταση μας σε όλα τα επίπεδα, με αποφασιστικούς, μαχητικούς αγώνες για τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας.

Το εκπαιδευτικό κίνημα θα ανατρέψει τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προωθεί η κυβέρνηση.

Απέναντι στην αντιλαϊκή – αντιεκπαιδευτική πολιτική και στο νέο γύρο επίθεσης στα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας χρειάζεται να αναπτυχθούν μαχητικοί, αποφασιστικοί απεργιακοί αγώνες διάρκειας που θα υπερασπίζουν και θα διεκδικούν το σύνολο των αναγκών και των δικαιωμάτων μας. Αγώνες πανεκπαιδευτικοί που θα επιδιώκουν να συντονιστούν με όλα τα αγωνιζόμενα τμήματα σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα στο μέτωπο παιδείας-εργασίας. Οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες οφείλουν χωρίς αναβολή να απαντήσουν ΤΩΡΑ στη νέα επίθεση της κυβέρνησης με ένα και μόνο τρόπο, NO PASSARAN.

Αποτελέσματα Εκλογών 12/11/2009

Στις 12/11/09 πραγματοποιήθηκε η Τακτική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:


Ανεξ. Αγων. Κίνηση-Παρέμβαση: 151 ψήφοι, ποσοστό 41,5%, 3 έδρες
ΠΑΣΚ: 137 ψήφοι, ποσοστό 37,5%, 3 έδρες
ΔΑΚΕ: 42 ψήφοι, ποσοστό 11,5%, 1 έδρα
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ: 34 ψήφοι, ποσοστό 9,5%, καμία έδρα


Ευχαριστούμε ΟΛΟΥΣ τους συναδέλφους/ισσες οι οποίοι με οποιοδήποτε τρόπο βοήθησαν να αναδειχτούν τα πραγματικά προβλήματα της εκπαίδευσης και όσους/ες μας πίστεψαν, μας εμπιστεύτηκαν και μας στήριξαν για άλλη μια φορά, αναδεικνύοντας μας πρώτη δύναμη, κόντρα στην προσπάθεια που έγινε στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας να επηρεαστεί το αποτέλεσμα απ’ την παρουσία του προέδρου της ΔΟΕ, Δ. Μπράτη, που αντί να ενημερώσει ως πρόεδρος της ΔΟΕ, μιλούσε επί μία ολόκληρη ώρα, ως εκπρόσωπος της ΠΑΣΚ και του ΠΑΣΟΚ, αποκρύπτοντας όλα τα ζητήματα που προκύπτουν από τον νέο προϋπολογισμό λιτότητας που έχει κατατεθεί και τις δηλώσεις Διαμαντοπούλου (αξιολόγηση, αποκέντρωση, ωρομισθία κλπ).


Διαβεβαιώνουμε ΟΛΟΥΣπως θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με την ίδια μαχητικότητα και αγωνιστικότητα για την υπεράσπιση του Σχολείου, της Εργασίας και των δικαιωμάτων μας.

• Παλεύουμε μαχητικά και ασυμβίβαστα ενάντια στην πολιτική, της λιτότητας, της φτώχειας, της ελαστικής εργασίας που χρόνια τώρα εφαρμόζουν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
• Βρισκόμαστε με συνέπεια απέναντι στις αναδιαρθρώσεις, σε ΚΑΘΕ αντιεκπαιδευτική πολιτική, στην απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης, στην αξιολόγηση-χειραγώγηση, απέναντι στο φτηνό, «ευέλικτο» και αποδοτικό σχολείο της αγοράς.
• Είμαστε αντίπαλοι με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, τις μεθοδεύσεις και τις επιλογές του υποταγμένου κυβερνητικού-κομματικού συνδικαλισμού.
• Καμιά ανοχή στην πολιτική που ρημάζει τη ζωή τη δικιά μας και των παιδιών μας. Καμιά εμπιστοσύνη στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
• Μπορούμε να νικήσουμε με ένα κίνημα βάσης, με αγώνες-έκφραση των αναγκών μας, με σχέδιο, διάρκεια και προοπτική.

«…Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα φέρουν το φως.
Είμαστε όμως εκείνοι που θα θυμίζουν πάντα πως το σκοτάδι 
δεν είναι μόνο κι ανίκητο…»

Αντισταθείτε...

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ στον κομματικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό...

...στις 12 του Νοέμβρη στηρίξτε...

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

...γιατί είτε με γαλάζια είτε με πράσινη κυβέρνηση χρειαζόμαστε...

...την πολυχρωμία του ανεξάρτητου ριζοσπαστικού ρεύματος.

• Για ένα σύλλογο που θα σπάσει το τείχος της σιωπής και θα ορθώσει ένα νέο συλλογικό Λόγο για τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας.
• Για ένα σύλλογο που θα ξεδιπλώνει τη δράση του με αυτοτέλεια, θα έχει παρέμβαση και άποψη σε όλα τα μικρά και μεγάλα ζητήματα που μας απασχολούν, θα λειτουργεί συλλογικά σαν κύτταρο αγώνα, θα έχει πλούσια συνδικαλιστική, μορφωτική και πολιτιστική δράση και δε θα είναι ένας απλός διακινητής των εγγράφων της ΔΟΕ και της ΑΔΕΔΥ.
• Για ένα σύλλογο που θα ορθώνεται αποφασιστικά ως εμπόδιο στις αυθαιρεσίες και τον αυταρχισμό, που δε θα συγκαλύπτει τα προβλήματα και δε θα κουκουλώνει τις αδικίες.
• Για ένα σύλλογο που θα παλεύει για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εκπαιδευτικών, που θα βρίσκεται δίπλα τους, θα λειτουργεί και θα δρα μαζί τους και όχι κρυφά από αυτούς χωμένος στα γραφεία των προϊσταμένων και τους διαδρόμους των κομματικών γραφείων.
• Για ένα σύλλογο που θα δίνει νέα πνοή στην ανεξάρτητη ακηδεμόνευτη ταξική συνδικαλιστική δράση, θα προωθεί τους αγώνες διάρκειας, τον οριζόντιο συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, θα συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός κινήματος βάσης και ενός ευρύτερου ρεύματος ρήξεων και ανατροπών απέναντι στις κυρίαρχες δυνάμεις και την πολιτική τους.

Ψηφοδέλτιο

ΑΓΓΕΛΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ, Δασκάλα, 19ο Δ.Σχ.
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ, Δάσκαλος, 7ο Δ.Σχ.
ΑΞΑΡΛΗΣ ΚΩΣΤΑΣ, Γυμναστής, 20ο Δ.Σχ.
ΑΣΣΑΡΙΩΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ, Δάσκαλος, 10ο Δ.Σχ.
ΒΑΓΕΝΑ ΔΩΡΑ, Δασκάλα, 14ο Δ.Σχ.
ΒΑΪΝΑΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ, Δάσκαλος, 5ο Δ.Σχ.
ΓΟΝΙΔΑΚΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, Δάσκαλος, 5ο Δ.Σχ.
ΖΑΡΡΗ ΒΑΣΩ, Δασκάλα, 6ο Δ.Σχ.
ΖΕΡΒΟΥ ΜΑΓΔΑ, Δασκάλα, 6ο Δ.Σχ.
ΖΕΝΕΜΠΙΣΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ, Δασκάλα, 5ο Δ.Σχ.
ΚΑΝΤΙΑΝΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ, Ωρομίσθια Γερμανικών
ΚΟΡΚΙΔΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ, Δασκάλα, 5ο Δ.Σχ.
ΚΟΤΡΩΤΣΙΟΣ ΝΙΚΟΣ, Δάσκαλος, 12ο Δ.Σχ.
ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ-ΒΡΕΤΤΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ, Δάσκαλος, 8ο Δ.Σχ.
ΜΠΑΘΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Δάσκαλος, 11ο Δ.Σχ.
ΜΠΑΘΡΕΛΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, Δασκάλα, 2ο Δ.Σχ.
ΝΤΟΥΒΟΥ ΜΑΡΙΑ (συνεργαζόμενη), Νηπιαγωγός, 6ο Νηπ.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΥΣΟΥΛΑ, Δασκάλα, 12ο Δ.Σχ.
ΣΑΜΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Δάσκαλος, 16ο Δ.Σχ.
ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΤΑΣΟΣ, Δάσκαλος, 7ο Δ.Σχ.
ΤΡΑΓΑ ΣΤΕΛΛΑ, Νηπιαγωγός, 22ο Νηπ.
ΦΙΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, Δασκάλα, 20ο Δ.Σχ.
ΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟΥ ΑΣΗΜΙΝΑ, Δασκάλα, 16ο Δ.Σχ.

Ανακοίνωση για τις Εκλογές του Συλλόγου, 12/11/2009

Καθημερινή 1 Νοεμβρίου 2009
«Περιστολή των δαπανών για μείωση του ελλείμματος
Νοικοκύρεμα στο δημόσιο για εξοικονόμιση 3,5 δις
1,5% αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους και στους συνταξιούχους - από 11 ως 24 ευρώ μεικτά ανάλογα με το μισθολογικό κλιμάκιο»
Βήμα 1 Νοεμβρίου 2009
«Αύξηση 9% υπολογίζει το οικονομικό επιτελείο από τις αυξήσεις στην άμεση φορολογία και στην έμμεση σε καύσιμα, ποτά, τσιγάρα»

Δεν πρόλαβε να περάσει μήνας κι η κατάσταση άρχισε να «μυρίζει» 2004. Τότε η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση της Ν.Δ. έκανε απογραφή της ελληνικής οικονομίας, διαπίστωσε τα χάλια των ταμείων του κράτους και από το σύνθημα «καλύτερες μέρες» οδηγηθήκαμε στο πάγωμα των μισθών για τη σωτηρία της εθνικής οικονομίας. Σήμερα, ένα σχεδόν μήνα μετά τις εκλογές η κυβέρνηση κάνει καταγραφή, δημιουργεί επιτροπή εμπειρογνωμόνων για την αποτύπωση των ελλειμμάτων, η οποία θα είναι «αντικειμενική» με τους αριθμούς και τις προτάσεις της για μέτρα διεξόδου. Το έλλειμμα χρησιμοποιείται ως σύγχρονος τρομοκράτης των εργαζόμενων, ανεβαίνει από τους οικονομικούς αυλικούς της εξουσίας κάθε τρεις και λίγο δυο μονάδες λες και είναι ασανσέρ σε ουρανοξύστη για να στοιχειώνει το δικαίωμα της εργαζόμενης πλειοψηφίας στη διεκδίκηση. Κάποιοι μας δουλεύουν για άλλη μια φορά. «Οι κονδυλοφόροι σε διατεταγμένη αποστολή», τα ΜΜΕ, παίρνουν ομαδικά και μαζικά το πρώτο βραβείο στην υποκριτική. Οι ίδιοι που ανέδειξαν τον Κ.Καραμανλή σε μέγα αναμορφωτή της ελληνικής οικονομίας και του δημοσίου, τώρα σπονσονάρουν ανερυθρίαστα το μέγα αναμορφωτή Γ.Παπανδρέου. Οι τίτλοι των εφημερίδων, αφού προβάλλουν έντρομες το μεγάλο χρέος, άρχισαν να μιλούν για περικοπές των δημοσίων δαπανών για να περάσουμε τις εξετάσεις, μια και κάθε τρεις μήνες θα μας επισκέπτεται η γηραιά Ευρώπη για να δίνει άλλοθι στην κυβέρνηση να παίρνει αντεργατικά μέτρα.


Ταυτόχρονα, προσπαθεί να κερδίσει επικοινωνιακό χρόνο, κάνοντας πολιτική με τη διαφάνεια και την πάταξη της πολιτικής διαφθοράς, ώστε να αδρανοποιήσει για το πρώτο διάστημα τους εργαζόμενους, με τσάμπα μέτρα που αργούν να δείξουν το κούφιο τους περιεχόμενο. Ποιος δε θυμάται άλλωστε, το «σεμνά και ταπεινά» της Ν.Δ. που γρήγορα μετατράπηκε σε αντιασφαλιστικά νομοσχέδια από υπουργούς που είχαν ανασφάλιστους εργαζόμενους, σε κατάργηση του 8ώρου απ’ αυτούς που χάριζαν δημόσια γη στους Βατοπαιδινούς, σε πάγωμα μισθών απ’ αυτούς που χάριζαν 28 δις στους τραπεζοκαρχαρίες.

Να κερδίσει πολιτικό χρόνο επιδιώκει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ώστε να προχωρήσουν οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις με λιγότερους κοινωνικούς τριγμούς. Γι’ αυτό βγήκε στο κυνήγι, βάφτισε «γαλάζια» παιδιά τους εργαζόμενους στα stage, τους συμβασιούχους, τους ωρομίσθιους στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, αποκρύβοντας ότι η κάθε είδους ελαστική εργασία στο δημόσιο ψηφίστηκε και γιγαντώθηκε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ με βασική στόχευση να σπάσει η μονιμότητα και να λειτουργήσει ο δημόσιος τομέας με τα κριτήρια της αγοράς.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να συνεχίσει τους αλλεπάλληλους γύρους λιτότητας χρησιμοποιώντας ως φόβητρο τους αριθμούς και τους δείκτες. Οι εκλογές τελείωσαν κι εμείς ξανά να μετράμε τα συν και τα πλην...

Μηδέν εις το πηλίκο για τους μισθούς

Τις δημόσιες δαπάνες έβαλαν στο μάτι για άλλη μια φορά τα γεράκια των οικονομικών επιτελείων. Την περικοπή των μισθών, των συντάξεων, των όποιων κοινωνικών παροχών απέμειναν, των προσλήψεων σχεδιάζουν στο Υπουργείο Οικονομικών. Οι αναφορές σε αυξήσεις 1,5% στους μισθούς και τις συντάξεις μεταφράζονται σε 11-24 ευρώ μεικτά(!!!) ανάλογα με το μισθολογικό κλιμάκιο. Με λίγα λόγια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μας εμπαίζει κυριολεκτικά δίνοντας τα ίδια ψίχουλα που έδωσε η κυβέρνηση της Ν.Δ. το 2008. Η κοροϊδία δεν έχει όρια. Συγχρόνως, για να μην υπάρξουν αυταπάτες η νέα Υπουργός στη συνάντησή της με το Δ.Σ. της ΔΟΕ δήλωσε: «Αν μου ζητήσετε αύξηση μπορεί να σας πω όχι γιατί υπάρχει κρίση…», «υπάρχουν προτεραιότητες που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ειδικά για την παιδεία».

Ξεκαθάρισε επίσης, ότι το 1 δις δεν αφορά τους μισθούς. Το ποσό αυτό θα δοθεί εκεί που «θα δένεται με αποτελέσματα στο χώρο της παιδείας», ξεχωρίζοντας την επιμόρφωση. Κουβέντα δεν είχε για τους νομάδες της εκπαίδευσης, τους ωρομίσθιους. Τσιμουδιά για το ασφαλιστικό, το ωράριο και τις νηπιαγωγούς.

Νέα φοροεπιδρομή

Την ίδια στιγμή προετοιμάζονται αυξήσεις σε άμεσους και έμμεσους φόρους, με τα καύσιμα, τα ποτά και τα τσιγάρα να έχουν για άλλη μια φορά την τιμητική τους. Μόνο η αύξηση στα καύσιμα θα εκτινάξει σοβαρά τις τιμές σε είδη πρώτης ανάγκης. Τα οικονομικά επιτελεία υπολογίζουν σε αύξηση 9% των εσόδων από τη φορολογία. Για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι καλούμαστε να πληρώσουμε το λογαριασμό.

Η αξιολόγηση στην ημερήσια διάταξη

Σ’ αυτή την κατεύθυνση το ΥΠΕΠΘ δίνει ιδιαίτερη σημασία στην αξιολόγηση για να δημιουργήσει κρατικούς μηχανισμούς ελέγχου των κριτηρίων που θέτει και στην επιμόρφωση-συμμόρφωση για να δημιουργήσει προϋποθέσεις αποδοχής. Γι’ αυτό με ιδιαίτερη έμφαση αναφέρθηκε η Υπουργός στο θέμα της αξιολόγησης τονίζοντας ότι «το ζήτημα της αξιολόγησης είναι επείγον, είναι από τα πρώτα θέματα, δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει» και πρόσθεσε τις γνωστές επικοινωνιακές φιοριτούρες περί «αξιολόγησης όλων, του υπουργείου, του συστήματος, του σχολείου και του εκπαιδευτικού». Ήδη από τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ, η αξιολόγηση κατέχει περίοπτη θέση μια και χρησιμοποιείται κατ’ επανάληψη μαζί με τον νέο όρο «λογοδοσία» που έχει το ίδιο ακριβώς νόημα. Η αντίληψη «των κινήτρων και της επιβράβευσης αυτών που ξεχωρίζουν» που διαχέεται στις προγραμματικές δηλώσεις αλλά και που δηλώθηκε στη συνάντηση είναι η ωμή παραδοχή της σύνδεσης του μισθού με την αξιολόγηση.

Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός ανερυθρίαστα παρών

Στη γραμμή της συναίνεσης, της επιθετικής προβολής και της στήριξης των κυβερνητικών μέτρων, η πλειοψηφία της Δ.Ο.Ε (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) βάζει πλάτη για να περάσουν οι αντιεκπαιδευτικές πολιτικές.

Τα ψεύτικα τα λόγια…
Η ΠΑΣΚ παρουσιάζει με θετικό πρόσημο την απουσία απαντήσεων, την άρνηση δεσμεύσεων ακόμα και την απουσία αναφοράς της Υπουργού σε κεντρικές διεκδικήσεις του κλάδου όπως η κατάργηση της ωρομισθίας.
Έτσι, στην ανακοίνωση των πέντε μελών της ΠΑΣΚ στο Δ.Σ. για τη συνάντηση με ΥΠΕΠΘ αναφέρει ως δεσμεύσεις της Υπουργού, τα παρακάτω: «Κατάργηση της ωρομισθίας: Επανέλαβε τη δέσμευση για κατάργηση του θεσμού των ωρομίσθιων. Για το θέμα της εγκυκλίου της 2ας Οκτωβρίου που καταργεί τη βεβαίωση εγγραφής από το Νηπιαγωγείο στην Α΄ Δημοτικού, απάντησε πως θα δώσει λύση εντός της ημέρας. Κενά: Δήλωσε ότι εντός της εβδομάδας θα καλυφθούν όλα τα κενά. Το ίδιο το ΥΠΕΠΘ με τις αποφάσεις του τους διέψευσε γιατί είκοσι μέρες μετά δεν έχει λύσει το πρόβλημα των κενών, δεν υπήρξε καμία απολύτως πρωτοβουλία για την εγκύκλιο που καταργεί τη βεβαίωση εγγραφής, ενώ ανακοίνωσε κονδύλι για 3.600.000 ώρες ωρομισθίων.

Με τον τρόπο αυτό η ΠΑΣΚ δηλώνει με σαφήνεια την επιλογή του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Θεωρεί το διεκδικητικό πλαίσιο του κλάδου ψευτοκούρελο, βγάζει το αίτημα για συλλογικές συμβάσεις εργασίας και επιχειρεί να μας ρίξει στην αγκαλιά της ΑΔΕΔΥ με το νέο μισθολόγιο. Αφαιρεί τη θέση του κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την αποκέντρωση. Βάζει ως προμετωπίδα το ολοήμερο σχολείο για να’ ναι συμβατή με το πρόγραμμα παιδείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ, «ξεχνά» να πάρει συγκεκριμένη θέση για τη θεσμική κατοχύρωση του ωραρίου των νηπιαγωγών.

Η ΔΑΚΕ ως πολιτικός συνεργός συμπορεύεται σ’ όλες τις αποφάσεις. Οι δυο συνεταίροι (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) μαζί στο «διάλογο» μαζί και στο προεδρείο στη Δ.Ο.Ε.
Κοινός τους στόχος ένα αφυδατωμένο συνδικάτο που θα’ χει ως εργολαβία την τέχνη της προπαγάνδας για να «αφομοιωθούν» με ελάχιστους κλυδωνισμούς οι αντιεκπαιδευτικές- αντεργατικές πολιτικές.
Έτσι, οι ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ στη Δ.Ο.Ε στο νέο διεκδικητικό πλαίσιο δε ζητούν κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, δίνοντας την πολιτική συγκατάθεση στα σχέδια της δια βίου εργασίας με πενιχρές συντάξεις και μετέωρη ασφάλιση.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και στα τριτοβάθμια ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ. Η αναμονή της αδράνειας, η μεγάλη περίοδος χάριτος στην κυβέρνηση, μπορεί να οδηγήσει σε απουσία ακόμα και της εθιμοτυπικής 24ωρης απεργίας μπροστά στον προϋπολογισμό. Η ΠΑΣΚ στον αστερισμό του κυβερνητικού συνδικαλισμού, η ΔΑΚΕ κάνοντας «υπεύθυνη αντιπολίτευση» που δε ζητάει αυξήσεις, όλοι μαζί διευκολύνουν την κυβερνητική πολιτική. Κι αν τελικά «βγάλουν» κάποια 24ωρη είναι από τώρα υπονομευμένη, μια και η άνευρη συνδικαλιστική τους στάση οδηγεί στην ακόμα μεγαλύτερη απαξίωσή της.

Δε χορηγούμε περίοδο χάριτος.

Απέναντι στο νέο γύρο της αντιδραστικής πολιτικής, απέναντι στο συνένοχο συνδικαλισμό της υποταγής και της συναίνεσης, αντιτάσσουμε τα οικονομικά, εργασιακά κι ασφαλιστικά δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, των μαθητών και της νεολαίας, αντιτάσσουμε τις ανάγκες μας για ένα ενιαίο 12χρονο σχολείο των όλων και των ίσων, χωρίς αποκλεισμούς, διακρίσεις, κατηγοριοποιήσεις, χωρίς φραγμούς κι αξιολογήσεις, που θα σέβεται τα δικαιώματα, τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, που θα είναι ανοιχτό στην εργαζόμενη πλειοψηφία κι ορμητικά κλειστό στο μεσαίωνα της αγοράς.

Οργανώνουμε την απάντηση του κινήματός μας, παίρνοντας όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες ώστε να προβάλλουμε τα αιτήματα μας, οργανώνοντας την αντίσταση μας σε όλα τα επίπεδα, με αποφασιστικούς, μαχητικούς απεργιακούς αγώνες διάρκειας για τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας.

Στις εκλογές για το νέο Δ.Σ. του Συλλόγου μας, ενίσχυσε το ανεξάρτητο αγωνιστικό ρεύμα, ενίσχυσε την αυτόνομη, μαχητική φωνή της ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ.

Δελτίο Τύπου μετά τη συνάντηση ΔΟΕ - Διαμαντοπούλου

Της Ρέππα Ντίνας, μέλους Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

Πραγματοποιήθηκε σήμερα, Δευτέρα 19/10/2009 συνάντηση με την Υπουργό Διαμαντοπούλου στην οποία ήταν παρόντες οι υφυπουργοί Χριστοφιλοπούλου και Πανάρετος.

Η κα Διαμαντοπούλου δεν απάντησε θετικά σε κανένα από τα ζητήματα που τέθηκαν ενώ επικέντρωσε τις προτεραιότητες του ΥΠΕΠΘ στην αξιολόγηση και στο ολοήμερο και τόνισε τον απόλυτο προσανατολισμό της κυβέρνησης στη συμμετοχή στον Ευρωπαϊκό χώρο και τη μεγάλη σημασία της Μπολόνια. Πρόκρινε συζήτηση σε ατζέντες κατά θέμα για το επόμενο διάστημα, με την αξιολόγηση να είναι ένα από τα πρώτα και κεντρικά ζητήματα. Είναι φανερό ότι το ολοήμερο σχολείο που παρουσίασε η ηγεσία του ΥΠΕΠΘ και η κυβέρνηση είναι ο νέος τύπος του σχολείου της αγοράς. Ο τονισμός στην ευελιξία με βάση τοπικά χαρακτηριστικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο προσανατολισμός του σχολείου στις ανάγκες της αγοράς όπως αυτή τις καθορίζει κάθε φορά και σε κάθε περίπτωση. Βασική κυβερνητική επιδίωξη είναι να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις εκείνες ώστε να μπορεί η αγορά να παρεμβαίνει ελεύθερα μέσα από ποικίλους τρόπους στη λειτουργία του σχολείου. Η χρήση ελκυστικών όρων όπως «ανοιχτό», «συμμετοχικό», «πρωτοβουλιακό», δεν είναι τίποτα άλλο παρά το φαντεζί περιτύλιγμα για να περιγράψουν ένα σχολείο δεκτικό στις πιέσεις και στις επιταγές της αγοράς εργασίας και των επιχειρήσεων. Η υπογράμμιση στη συμμετοχή της αυτοδιοίκησης, των παραγωγικών φορέων και των γονιών έχει ως στόχο να δημιουργήσει έναν ασφυκτικό κλοιό που θα πιέζει τη σχολική κοινότητα να αποδεχτεί και να προσαρμοστεί στο νέο αντιδραστικό, αντιεκπαιδευτικό περιβάλλον. Σ’ αυτή την κατεύθυνση το ΥΠΕΠΘ δίνει ιδιαίτερη σημασία στην αξιολόγηση για να δημιουργήσει κρατικούς μηχανισμούς ελέγχου των κριτηρίων που θέτει και στην επιμόρφωση-συμμόρφωση για να δημιουργήσει προϋποθέσεις αποδοχής. Η δέσμευση της κυβέρνησης στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στους στόχους της Λισσαβόνας εγγυάται για μια ακόμη φορά την ένταξη της εκπαίδευσης στον αστερισμό της δια βίου μάθησης, της ευελιξίας και της λιτότητας.

Συγκεκριμένα:

- Μηδέν εις το πηλίκο (για τους μισθούς)

Η ηγεσία του Υπουργείου αρνήθηκε με επιμονή να πει και να δεσμευτεί σε οτιδήποτε αφορά το οικονομικό ζήτημα. Μίλησε για ανισότητες στο δημόσιο τομέα, είπε «αν μου ζητήσετε αύξηση μπορεί να σας πω όχι γιατί υπάρχει κρίση…», και τόνισε με έμφαση ότι «υπάρχουν προτεραιότητες που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ειδικά για την παιδεία». Η προσπάθεια για απόσπαση έστω μιας αόριστης υπόσχεσης από την πλευρά της πλειοψηφίας του Δ.Σ. της ΔΟΕ για να χρησιμοποιηθεί επικοινωνιακά μπροστά στις Γ.Σ. του κλάδου και στην ολομέλεια προέδρων, έπεσε στο κενό. Η Υπουργός παρέπεμψε στην κατάθεση του προϋπολογισμού, ξεκαθαρίζοντας έτσι ότι οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν να περιμένουν τίποτα άλλο πέραν της όποιας αύξησης δοθεί. Έκοψε με τον τρόπο αυτό κάθε δυνατότητα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας να «παίζει» με τις αγωνίες των εκπ/κών ότι υπάρχει κάποιο κρυφό ποσό που στο αόριστο μέλλον θα πάρουν. Σ’ αυτή την κατεύθυνση ξεκαθάρισε ότι το ποσό του 1 δις δεν θα αφορά τους μισθούς μια και τόνισε ότι «θα δοθεί εκεί που θα δένεται με αποτελέσματα στο χώρο της παιδείας» και ξεχώρισε την επιμόρφωση.

- Η αξιολόγηση πρώτη κυβερνητική προτεραιότητα

Με ιδιαίτερη έμφαση απάντησε η Υπουργός στο θέμα της αξιολόγησης τονίζοντας ότι «το ζήτημα της αξιολόγησης είναι επείγον, είναι από τα πρώτα θέματα, δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει». Διευκρίνισε-απείλησε ότι ο εκπαιδευτικός είναι μεν πρωταγωνιστής αλλά ο στόχος είναι το αποτέλεσμα και τόνισε ότι στο ολοήμερο σχολείο θα έχει ρόλο και λόγο ο γονιός, η αυτοδιοίκηση και οι παραγωγικές δυνάμεις. Πίστωσε στα θετικά(!!!) της ΔΟΕ ότι δεν αντιτίθεται στην αξιολόγηση, σημείωσε ότι θα χρησιμοποιηθούν οι προτάσεις της για την αξιολόγηση και πρόσθεσε τις γνωστές επικοινωνιακές φιοριτούρες περί «αξιολόγησης όλων, του υπουργείου, του συστήματος, του σχολείου και του εκπαιδευτικού». Ήδη από τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ, η αξιολόγηση κατέχει περίοπτη θέση μια και χρησιμοποιείται κατ’ επανάληψη μαζί με τον νέο όρο «λογοδοσία» που έχει το ίδιο ακριβώς νόημα. Η αντίληψη «των κινήτρων και της επιβράβευσης αυτών που ξεχωρίζουν» που διαχέεται στις προγραμματικές δηλώσεις αλλά και που δηλώθηκε στη συνάντηση είναι η ωμή παραδοχή της σύνδεσης του μισθού με την αξιολόγηση.

- Μίλησε εκτεταμένα για το ευέλικτο σχολείο της αγοράς, το νέο ολοήμερο σχολείο, όπως το ονομάζει, τονίζοντας ότι η προώθησή του είναι στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης.

Χρησιμοποίησε επικοινωνιακές εκφράσεις, όπως «ανοιχτό, συμμετοχικό, με πρωτοβουλίες, με συνεργασία με τους φορείς, όπου θα παίζουν ρόλο οι γονείς, η αυτοδιοίκηση, οι παραγωγικοί φορείς» με στόχο να το κάνει θελκτικό προς την κοινωνία και να καλύψει έτσι το βαθύ αντιδραστικό περιεχόμενο που αυτό έχει για τους μαθητές και την εργαζόμενη πλειοψηφία.  Επανάφερε την τοποθέτησή της στην 78^η Γ.Σ. για σχολείο με δυνατότητα ευελιξίας στο 10-15% του προγράμματός του για αρχή(!!!) στα πλαίσια του ενιαίου εθνικού προγράμματος. Έδωσε έμφαση στη συνεργία εννοώντας ότι θα γίνεται διαχείριση του προσωπικού μεταξύ 2 και 3 σχολείων. Πρόκρινε την πιλοτική εφαρμογή αλλά και πιλοτικές εφαρμογές διαφόρων τύπων ολοημέρων μέχρι να καταλήξουν σε έναν. Τόνισε ότι η μελέτη της ΔΟΕ στα Γιάννενα είναι η βάση της συζήτησης για το υπουργείο.

- Δεν τοποθετήθηκε καθόλου στα ζητήματα των νηπιαγωγείων

Σε καμία απολύτως δέσμευση δεν προχώρησε η ηγεσία του ΥΠΕΠΘ σχετικά με την προσχολική αγωγή. Σε ερωτήματα που τέθηκαν και αφορούσαν την ίδρυση νέων νηπιαγωγείων για φέτος και τη νομοθετική κατοχύρωση του ωραρίου των νηπιαγωγών, δε δόθηκε καμία απάντηση και ήταν φανερό ότι ειδικά το ζήτημα του ωραρίου δεν το γνωρίζει. Σχετικά με την εγκύκλιο τις 2 Οκτώβρη που και για φέτος δεν απαιτεί βεβαίωση για την παρακολούθηση στα νηπιαγωγεία, έγινε ιδιαίτερη συζήτηση αλλά ούτε σε αυτό ούτε στην ακύρωση της Υπουργικής απόφασης για τους όρους αδειοδότησης νηπιαγωγείων δεν ήθελε να δεσμευτεί η Διαμαντοπούλου χωρίς να ενημερωθεί.

Ανησυχητικά αποκαλυπτικές για την προσχολική αγωγή είναι όμως, οι προγραμματικές δηλώσεις της Υπουργού. Η αναφορά στην «προσχολική εκπαίδευση όλων των παιδιών άνω των 3 ετών» (!!!) με ταυτόχρονη απουσία της υποχρεωτικότητας στη «διετή προσχολική αγωγή όλων των παιδιών» εμπλέκει την αντίληψη των παιδικών σταθμών με την προσχολική εκπαίδευση και ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για το νηπιαγωγείο.

- Δεν τοποθετήθηκε καθόλου για την ωρομισθία

Ξεχάστηκαν εντελώς οι προεκλογικές δηλώσεις περί της κατάργησης της ωρομισθίας. Αξιοπρόσεχτη ήταν η παντελής απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στα ζητήματα της ελαστικής εργασίας στη δημόσια εκπαίδευση, των ωρομίσθιων εκπ/κών. Σε ερωτήσεις που τέθηκαν αν φέτος θα μειώσει τον αριθμό των ωρομισθίων προσλαμβάνοντας έστω αναπληρωτές, αν δεσμεύεται ότι δε θα χωρίζουν μια θέση σε δυο ωρομίσθιους καθώς επίσης και για να διευκρινίσει την τοποθέτησή της  στις προγραμματικές δηλώσεις περί ολοημέρου με μόνιμο προσωπικό στα βασικά μαθήματα(!!!), καθώς επίσης και για το ζήτημα του χρόνου πληρωμής, δε δόθηκε καμία απάντηση.

- Για τις δαπάνες για την εκπαίδευση

Αποκαλυπτική ήταν η τοποθέτηση της Υπουργού ότι το 1 δις δε θα είναι μόνο εθνικό κονδύλι αλλά και κονδύλι μέσω των δημοσίων επενδύσεων του προϋπολογισμού. Μόνο που στον προϋπολογισμό στα κονδύλια των δημοσίων επενδύσεων καταγράφονται βασικά τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Δήλωσε επίσης ότι το ποσό αυτό θα δοθεί εκεί που θα δένεται με αποτελέσματα στο χώρο της παιδείας, ξεχωρίζοντας την επιμόρφωση ενώ κράτησε σαφείς αποστάσεις απ’ όσους ελπίζουν σε χρήση του ποσού αυτού για μισθολογικές αυξήσεις. Σε ερώτηση για το περιβόητο μνημόνιο των 8 επιχειρηματικών κολοσσών δεν έδωσε καμία απάντηση.

- Δεν απάντησε σε ερώτηση που αφορούσε τη συνέχιση των σεμιναρίων των 400 ωρών.

- Δεν είπε απολύτως τίποτα για ασφαλιστικό.

- Για τα κενά δήλωσε ότι θα υπάρχει άμεση κάλυψη μόνο των απολύτως αναγκαίων, αμφισβητώντας τους αριθμούς που δίνουν οι υπηρεσίες και δηλώνοντας ότι τους αμφισβητεί και το Υπουργείο οικονομικών. Ήταν όμως εξαιρετικά αποκαλυπτική για τον τρόπο που προκρίνει να καλύψει τα κενά: με «κάποιες προσλήψεις που ενέκρινε το οικονομικών, με συμπλήρωση ωραρίου από τους εκπαιδευτικούς που δε συμπληρώνουν, με το να πηγαίνουν οι εκπαιδευτικοί σε δυο σχολεία όταν δεν έχουν συμπληρώσει το ωράριό τους και με ανάκληση των αποσπάσεων που έχουν γίνει σε υπουργεία και άλλους οργανισμούς».

- Δήλωσε ακόμα ότι πολιτικές θέσεις είναι μόνο οι περιφερειακοί διευθυντές και άρα δεν έχει πολύ δουλειά με αλλαγές, δίνοντας έτσι το σήμα ότι δε θ’ αλλάξει τώρα τα στελέχη εκπαίδευσης. Μίλησε για επιλογή στελεχών με αντικειμενικά κριτήρια αλλά και αξιοκρατία τονίζοντας ότι «μπορεί κάποιος να έχει δυο μεταπτυχιακά αλλά στην τάξη να μην μπορεί να σταθεί», αφήνοντας έτσι ανοιχτό το δρόμο για ρυθμίσεις που θα ενισχύουν τις κομματικές-κρατικές επιλογές.

- Για τα ζητήματα των αποσπάσεων-μεταθέσεων μίλησε για ανάκληση των αποσπάσεων σε υπουργεία κ.λπ. και ότι συζητά τους όρους αλλαγής του θεσμικού πλαισίου.

Η Υπουργός δήλωσε ότι ο διάλογος θα συνεχιστεί, θα ολοκληρωθεί στα τέλη του Νοέμβρη και θα αξιοποιήσει τα πορίσματά του.

Σε γραμμή συναίνεσης η ΔΟΕ

Στο Δ.Σ. που προηγήθηκε της συνάντησης, η ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ ψήφισαν ένα υπόμνημα που βασιζόταν στην πρόταση διεκδικητικού πλαισίου που προτείνουν στις συνελεύσεις με κάποιες συμπληρώσεις ακόμα. Στη συνάντηση με την Υπουργό, δόθηκε ιδιαίτερα δυσανάλογο βάρος στις αποσπάσεις – μεταθέσεις, κατατέθηκαν τα ευρήματα της έρευνας του ΙΠΕΜ-ΔΟΕ για τα νέα βιβλία  και αναφέρθηκαν σε γενικές γραμμές τα ζητήματα του υπομνήματος.

Η προσπάθεια της ΠΑΣΚ να παρουσιάσει με θετικό πρόσημο την απουσία απαντήσεων, την άρνηση δεσμεύσεων ακόμα και την απουσία αναφοράς της Υπουργού σε κεντρικές διεκδικήσεις του κλάδου όπως η κατάργηση της ωρομισθίας, δηλώνει με σαφήνεια την επιλογή της για πλήρη συναίνεση με τις κυβερνητικές επιλογές. 

Την ίδια στιγμή η ΔΑΚΕ υπογράφει όλες τις αποφάσεις του συνδικάτου, ανταποκρινόμενη στο ρόλο του συνδιαχειριστή.  

Η από κοινού συμπόρευση ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ την προηγούμενη περίοδο, η ταύτισή τους σε μέγιστης πολιτικής και συνδικαλιστικής σημασίας κοινές αποφάσεις όπως η αλλαγή του διεκδικητικού πλαισίου του συνδικάτου, η απόνευρωσή του και η ομολογία απουσίας αγωνιστικής πρότασης, είναι το νέο τοπίο στα συνδικαλιστικά δρώμενα της Ομοσπονδίας.

Στη βάση των εκπαιδευτικών η οργάνωση της αντίστασης και του αγώνα.

Δε χορηγούμε περίοδο χάριτος. Απέναντι στο νέο γύρο της αντιδραστικής πολιτικής, απέναντι στο συνένοχο συνδικαλισμό της υποταγής και της συναίνεσης, αντιτάσσουμε τα οικονομικά, εργασιακά κι ασφαλιστικά δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, των μαθητών και της νεολαίας, αντιτάσσουμε τις ανάγκες μας για ένα ενιαίο 12χρονο σχολείο των όλων και των ίσων, χωρίς αποκλεισμούς, διακρίσεις, κατηγοριοποιήσεις, χωρίς φραγμούς κι αξιολογήσεις, που θα σέβεται τα δικαιώματα, τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, που θα είναι ανοιχτό στην εργαζόμενη πλειοψηφία κι ορμητικά κλειστό στο μεσαίωνα της αγοράς, που θα προσφέρει ολόπλευρη γνώση κι όχι υποταγή στην αμάθεια της κατάρτισης, που θα μορφώνει, θα καλλιεργεί και δε θα ακρωτηριάζει στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της προσαρμογής στην αγορά, για ένα σχολείο που θα απελευθερώνει και δε θα χειραγωγεί.

                             

Με τη μαζική, ενωτική δράση των εκπ/κών, με διαδικασίες βάσης, με πανεκπαιδευτικό συντονισμό, για αποφασιστικούς, μαχητικούς απεργιακούς αγώνες διάρκειας, οργανώνουμε την απάντηση του κινήματός μας.

26η Διατάραξη Κοινής Ησυχίας

Στο σύνδεσμο http://groups.google.com/group/anexpeegaleo/files 
υπάρχει αναρτημένο το νέο 26ο τεύχος της Διατάραξης Κοινής Ησυχίας (Οκτώβριος 2009), το οποίο λόγω μεγάλου όγκου δεν μπορεί να αναρτηθεί στο μπλογκ. 
Καλή ανάγνωση!

Παλιές συνταγές σε νέες συσκευασίες

Περί ονόματος και άλλων δαιμονίων

Σε Υπουργείο Παιδείας, δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων μετονόμασε ο νέος πρωθυπουργός το πρώην ΥΠΕΠΘ. Η επιλογή δεν είναι τυχαία ούτε απλώς επικοινωνιακή ταχτική. Η αντίληψη της δια βίου μάθησης αφού αποδέχεται τη βαρβαρότητα των εργασιακών σχέσεων, την ανασφάλεια, την απόλυση, την ελαστική εργασία, στη συνέχεια  απαιτεί από τους εργαζόμενους, άνεργους, ημιεργαζόμενους, απασχολήσιμους, να επιμορφώνονται, να εξετάζονται, να αξιολογούνται και να πιστοποιούνται δια βίου, με δικά τους έξοδα, στον δικό τους ελεύθερο χρόνο για το καλό των εργοδοτών τους. Να είναι με λίγα λόγια ανά πάσα στιγμή πρόθυμοι και διαθέσιμοι  προς κάλυψη των αναγκών της αγοράς μέσα σ’ ένα  παγκοσμιοποιημένο ανταγωνιστικό περιβάλλον έτσι όπως το καθόρισε η συνθήκη της Λισσαβώνας. Γι’ αυτό το υπουργείο αναλαμβάνει και όλα τα προγράμματα stage!!! Η ανασφάλιστη εργασία, με εξευτελιστικό μισθό και χωρίς καν δικαίωμα εγγραφής στο ταμείο ανεργίας μετά, ονομάζεται τώρα μαθητεία (sick).  Οι εκπαιδευτικοί ξέρουν τι σημαίνει να κυνηγάς δια βίου σεμινάρια, τίτλους, πιστοποιήσεις! Ποιος δε θυμάται την εξομοίωση των δασκάλων, την πιστοποίηση στις νέες τεχνολογίες, το κυνηγητό σεμιναρίων! Η κα Διαμαντοπούλου, η νέα υπουργός, γνωρίζει καλά περί Λισσαβώνας. Ήταν επίτροπος της Ελλάδας στην Ε.Ε. Όπως άλλωστε τονίζει και η ίδια στην ιστοσελίδα της, τιμήθηκε για την προσφορά της στη δια βίου εκπαίδευση και τη δημιουργία της Λευκής Βίβλου. Η επιλογή να οριστεί νέα Υπουργός έχει να κάνει με τις στρατηγικές αλλαγές σε αντιδραστική, αντιεκπαιδευτική κατεύθυνση που επιδιώκει να προωθήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Κι εσείς παραλάβατε «καμένη γη» κα Διαμαντοπούλου;

Δεν πρόλαβε όμως, να στεγνώσει το μελάνι των εφημερίδων περί της νέας διακυβέρνησης, κι ήρθε σκληρή η πραγματικότητα να διαψεύσει τις όποιες αυταπάτες. Η νέα ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, η κα Διαμαντοπούλου, ανέσυρε από το συρτάρι την έλλειψη πόρων και «πάγωσε» το πρόγραμμα της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης. Για άλλη μια φορά περίσσεψαν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα περί απαλλαγής του οικογενειακού προϋπολογισμού από το οικονομικό βάρος των φροντιστηρίων και άλλες γενικολογίες επικοινωνιακού χαρακτήρα. Αντί η κυβέρνηση να πληρώσει στους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς τα δεδουλευμένα που τους χρωστά το κράτος από το Δεκέμβρη του 2008(!!!), αντί να διορίζει με βάση τον ενιαίο πίνακα και όχι με βάση τα ρουσφέτια και τις διευκολύνσεις, αντί να καταργήσει την πρόσληψη ωρομισθίων και να διορίσει με μόνιμη εργασιακή σχέση, αντί να προχωρήσει σε μέτρα για την ουσιαστική λειτουργία του προγράμματος, αποφάσισε να το παγώσει. Το πάγωμα της ΠΔΣ (που δημιουργήθηκε υποτίθεται για να βοηθηθούν, χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουν φροντιστήριο, οι μαθητές της Β’βάθμιας εκπαίδευσης που αντιμετωπίζουν μαθησιακά κενά σε διάφορα γνωστικά αντικείμενα) είναι δωράκι στα φροντιστήρια με το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς και αναλγησία απέναντι σε χιλιάδες ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς που δε θα συμπληρώσουν ούτε τα 100 ένσημα για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη.

Η «τρομοκρατία» των ελλειμμάτων

 Μόλις μια βδομάδα μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, και άρχισε να «μυρίζει» 2004. Τότε η κυβέρνηση της Ν.Δ. «σεμνά και ταπεινά» ανακάλυψε τα τεράστια ελλείμματα και προχώρησε σε απογραφή. Σήμερα, 5 χρόνια μετά, το ρόλο αυτό ανέλαβε ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδας, Προβόπουλος ο οποίος ανεβάζει το έλλειμμα 2% κάθε δυο μέρες, φτάνοντας το αισίως στο 12%. Είναι περισσότερο από φανερό ότι προετοιμάζουν την κοινή γνώμη να αποδεχτεί την «τρομοκρατία» των ελλειμμάτων με σαφή στόχο να «καταπιεί» πιο εύκολα τις αντιδραστικές αποφάσεις που θα πάρει η νέα κυβέρνηση.

Το εκλογικό αποτέλεσμα, η καταβαράρθρωση της Ν.Δ. στα χαμηλότερα ποσοστά της ιστορίας της, αποδεικνύει με σαφήνεια την τεράστια λαϊκή αποδοκιμασία στην πολιτική της ολομέτωπης επίθεσης στα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Το ΠΑΣΟΚ, παρ’ όλη τη διαφορά των 10 ποσοστιαίων μονάδων, γνωρίζει καλά ότι οι ψηφοφόροι του δεν του δίνουν μεγάλη περίοδος χάριτος. Γι’ αυτό προσπαθεί να κερδίσει επικοινωνιακό χρόνο, κάνοντας πολιτική με τη διαφάνεια και την πάταξη της πολιτικής διαφθοράς, ώστε να αδρανοποιήσει για το πρώτο διάστημα τους εργαζόμενους, με τσάμπα μέτρα που αργούν να δείξουν το κούφιο τους περιεχόμενο. Ποιος δε θυμάται άλλωστε, το «σεμνά και ταπεινά» της Ν.Δ. που γρήγορα μετατράπηκε σε αντιασφαλιστικά νομοσχέδια από υπουργούς που είχαν ανασφάλιστους εργαζόμενους, σε κατάργηση του 8ώρου απ’ αυτούς που χάριζαν δημόσια γη στους Βατοπαιδινούς, σε πάγωμα μισθών απ’ αυτούς που χάριζαν 28 δις στους τραπεζοκαρχαρίες.

Να κερδίσει πολιτικό χρόνο επιδιώκει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ώστε να προχωρήσουν οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις με λιγότερους κοινωνικούς τριγμούς.

Οι στόχοι των αναδιαρθρώσεων

Η αποκέντρωση, η ιδιωτικοποίηση, το ολοήμερο παιδοφυλακτήριο, η επιμόρφωση-συμμόρφωση, η προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς, η αξιολόγηση-χειραγώγηση, είναι από τους βασικούς στόχους των αναδιαρθρώσεων.

Η κα Διαμαντοπούλου στην 78η Γ.Σ. αντιπροσώπων το καλοκαίρι ανέλυσε ένα επιθετικό, νεοφιλελεύθερο μοντέλο αποκέντρωσης όπου «το 15% του Αναλυτικού Προγράμματος θα καθορίζεται σε περιφερειακό επίπεδο, θα υπάρχει περιφερειακή διαχείριση των προσλήψεων, το κάθε σχολείο θα έχει το δικό του προϋπολογισμό». Μίλησε δηλαδή, για ένα σχολείο μικρή τοπική επιχείρηση, με πρόγραμμα σπουδών προσαρμοσμένο στις ανάγκες της τοπικής αγοράς και επιπλέον αυτοχρηματοδοτούμενο χωρίς σταθερή κεντρική χρηματοδότηση. Σημαίνει σχολείο όπου η αξιολόγηση είναι υπέρτατη αξία, όπου οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί ζουν με το άγχος της αποτυχίας γι’ αυτό και «προϋπόθεση η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου».

Τα λόγια της τότε, ήρθε να επιβεβαιώσει ο υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης  Ραγκούσης στην Ελευθεροτυπία 8/10/2009: Θα καθιερωθεί παντού η αξιολόγηση που θα αποτελεί κριτήριο επιδοτήσεων του κρατικού προϋπολογισμού για οργανικές μονάδες (δήμοι, νοσοκομεία, πανεπιστήμια), καθώς και κριτήριο για τις αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων (πριμ παραγωγικότητας)…

Αναβαθμισμένος ο ρόλος του κυβερνητικού συνδικαλισμού

Η υπουργός κατά την παραλαβή του υπουργείου τόνισε: «Η συνέχιση του εθνικού διαλόγου θα είναι το μεγάλο μας στοίχημα η ολοκλήρωσή του, η εφαρμογή αυτών που θα αποφασιστούν, είναι οι μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας».

Ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα της συναίνεσης, η ΔΟΕ με αγαστή συνεργασία ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ, τροποποιούν το διεκδικητικό πλαίσιο έτσι ώστε να προσαρμοστεί στη διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και στη συναινετική πολιτική. Άλλωστε η κα Διαμαντοπούλου και πάλι μας είχε από καιρό προετοιμάσει γι’ αυτό με τη δευτερολογία της στο forum του τομέα παιδείας του ΠΑΣΟΚ (Απρίλιος 2009) αποκαλύπτοντας:

«Οι Βουλευτές, τα κομματικά στελέχη, η νεολαία ΠΑΣΟΚ, οι παρατάξεις με τη συγκεκριμένη σχέση που έχουν με το κόμμα, η ΠΑΣΚ Δασκάλων, η ΠΑΣΚ Καθηγητών, Πανεπιστημιακών, των ΤΕΙ, η ΠΑΣΠ των φοιτητών στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ είναι παρατάξεις. Δεν οφείλουν να ακολουθούν ακριβώς τη γραμμή του κόμματος, όπως και το κόμμα δεν οφείλει να ακολουθεί τις δικές τους θέσεις. Όμως το πολιτικό πλαίσιο είναι κοινό και είναι συμφωνημένο… Επομένως περιθώρια για συγκρούσεις στο εσωτερικό μας δεν υπάρχουν…».

Καμιά ανοχή, καμιά αναμονή

Είναι φανερό ότι τα προβλήματα των εργαζόμενων συνεχίζονται με αμείωτη ένταση και την επομένη των εκλογών. Ο μισθός συνεχίζει να τελειώνει στα μέσα του μήνα κι η κοροϊδία των 10 ευρώ αύξησης που υπόσχεται η νέα κυβέρνηση δε γλυκαίνουν την πίκρα. Θυμίζουν πολύ τη Γιαννάκου που είπε με θρασύτητα «6 δόσεις σε τρία χρόνια» κι ευχαριστημένοι να είμαστε.

Το ανεξάρτητο, ταξικό ρεύμα, όλοι οι εκπαιδευτικοί που πρωταγωνίστησαν στις μικρές και μεγάλες μάχες των τελευταίων χρόνων, από τη μεγάλη απεργία του 2006 ως τη μάχη του ασφαλιστικού θα παλέψουμε για τις ανάγκες και τα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας χωρίς καμία περίοδο χάριτος γιατί γνωρίζουμε καλά ότι κάθε λεπτό που χαρίζουμε γίνεται όπλο εναντίον μας.

Δεν υπάρχουν αδιάβατοι δρόμοι

ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ συναίνεση...και για τα ζητήματα των νηπιαγωγείων!!!

Από πέρυσι ξεκίνησε μια προσπάθεια από το συντονιστικό νηπιαγωγών (που είναι μια ανοιχτή συνέλευση, πέρα από παρατάξεις). Η προσπάθεια αυτή στηρίχτηκε από πολλούς συλλόγους για να προωθηθούν επιτέλους τα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν τους νηπιαγωγούς και τα νηπιαγωγεία και κυρίως να επιτευχθούν τα παρακάτω:
1. η εντατικοποίηση των προσπαθειών για τη στήριξη του δημόσιου νηπιαγωγείου με συντονισμένες ενέργειες για ιδρύσεις νέων νηπιαγωγείων έτσι ώστε να παρέχεται δημόσια και δωρεάν παιδεία σ’ όλα τα παιδιά ώστε να μην αναγκάζονται να στραφούν στην ιδιωτική εκπαίδευση επιβαρύνοντας το οικογενειακό εισόδημα αλλά και δυσχεραίνοντας τη θέση της δημόσιας εκπαίδευσης.
2. η προώθηση της νομοθετικής κατοχύρωσης του ωραρίου, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου που επεξεργάστηκε, το συντονιστικό νηπιαγωγών, την προηγούμενη χρονιά και συγκέντρωσε περίπου 3.000 υπογραφές νηπιαγωγών και πολλών συνέδρων της 78ης συνέλευσης της ΔΟΕ.

Η προώθηση του νομοσχεδίου δεν έγινε αποδεκτή στο συνέδριο από την πλειοψηφία ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ – ΕΣΑΚ παρά τη σθεναρή αντίδραση της βάσης των νηπιαγωγών και μέρους των συνέδρων που αναγνώρισαν την ανάγκη της θεσμοθέτησης και νομικής κατοχύρωσης του ωραρίου των νηπιαγωγών στα πλαίσια της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και παραπέρα ενσωμάτωση στο αίτημα του κλάδου για μείωση ωραρίου στα επίπεδα της δευτεροβάθμιας.

Και στο σύλλογό μας, η συναίνεση ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ…καλά κρατεί…

Από το τέλος της προηγούμενης χρονιάς φαινόταν καθαρά πως ο σχεδιασμός του Δ/ντή εκπαίδευσης ήταν απόλυτα εναρμονισμένος με τις επιλογές της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ για συρρίκνωση του δημόσιου νηπιαγωγείου. Κάτι που έγινε και στην περίπτωση του 2ου και 20ου νηπιαγωγείου, όπου αντί να έχουμε την ίδρυση κλασικού τμήματος στο συγκρότημα που στεγάζονται τα 2ο και 20ο νηπιαγωγεία (να ιδρυθεί δηλαδή καινούριο τμήμα) υποβαθμίστηκαν τα δύο ολοήμερα νηπιαγωγεία.
Με την έναρξη της χρονιάς το Δ.Σ. συγκάλεσε συνάντηση των νηπιαγωγών του συλλόγου για να συντονιστεί καλύτερα η δράση μας. Στην συνάντηση νηπιαγωγών προέκυψε μία πρόταση για συγκεκριμένη μορφή δράσης με κατάληψη των γραφείων της Διεύθυνσης για να απαντήσουμε δυναμικά για τα προβλήματα της προσχολικής αγωγής στην περιοχή μας και στον εμπαιγμό από μέρους της διοίκησης για την ίδρυση κλασικού τμήματος στο συγκρότημα που στεγάζονται τα 2ο και 20ο νηπιαγωγεία.

Η ΠΑΣΚ επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί στο Δ.Σ. και πολύ γρήγορα συντάχθηκε με τη ΔΑΚΕ προτείνοντας μια ακόμα συνάντηση του Δ.Σ. με τον Διευθυντή εκπαίδευσης, μια συνάντηση που θα είχε νόημα μόνο αν γινόταν υπό την πίεση της κατάληψης (είχε γίνει συνάντηση τον Ιούνιο και δεν βγήκε τίποτα). Απόρροια της απόφασης αυτής ήταν να γίνει μια συνάντηση με το Δ/ντή εκπαίδευσης μετά από δυο βδομάδες (χωρίς αποτέλεσμα) και να χαθεί η ευκαιρία για μια δυναμική κινητοποίηση, η οποία θα αναδείκνυε συνολικά τα προβλήματα των νηπιαγωγείων και θα πίεζε για λύσεις. Η κατάληψη ως δυναμική μορφή διεκδίκησης θα άνοιγε τον αγώνα για την βελτίωση των όρων της δημόσιας εκπαίδευσης στη βάση των συναδέλφων, δασκάλων και νηπιαγωγών και θα τον συνέδεε με τα αιτήματα της κοινωνίας. Επίσης θα ενημερώνονταν οι γονείς για τα προβλήματα Νηπιαγωγείων – Δημοτικών, θα αναδεικνύονταν τα προβλήματα που δημιουργεί η υποχρηματοδότηση της παιδείας και η πολιτική βούληση για μείωση της δημόσιας εκπαίδευσης. Θα δινόταν επίσης η ευκαιρία να συναντηθούμε με άλλους συλλόγους στην κατεύθυνση της συνολικής καταγραφής των προβλημάτων και διεκδίκησης για την επίλυσή τους.

Η πρόταση συνάντησε κλειστές πόρτες από την πλειοψηφία ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ, επιβεβαιώνοντας ακόμη μια φορά ότι ο κομματικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός βλάπτει σοβαρά τους αγώνες και τον κλάδο!!!

Εκλογές στη σκιά της κρίσης, μέρος 3ο

Η ΔΟΕ ξανά στον αστερισμό

του κυβερνητικού συνδικαλισμού

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των μεγάλων κομματικών παρατάξεων(ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ) αποδεικνύονται αρκετά προνοητικές στις αλλαγές που αναμένονται στο πολιτικό σκηνικό. Έτσι, από την περσινή χρονιά, προετοιμάζεται μεθοδικά μια στρατηγική συναίνεσης και αποδοχής των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών που θα προωθήσει η νέα κυβέρνηση, που επισφράγισή της είναι το κοινό προεδρείο ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ και οι προειλημμένες αποφάσεις σε όλα τα κομβικά ζητήματα της περιόδου. Γι’ αυτό άλλωστε το επόμενο διάστημα, μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, το συνδικάτο αντί να καλέσει σε έκτακτες ΓΣ, κάνει περιφερειακές συσκέψεις(!!!) χωρίς αποφασισμένο πρόγραμμα δράσης. Γιατί η ΠΑΣΚ ελπίζοντας στο νέο ρόλο της κυβερνητικής παράταξης θέλει να έχει απελευθερωμένα τα χέρια της από δημοσιευμένα κείμενα που θα τη δεσμεύουν στη νέα πολιτική περίοδο.. Όσο για τη ΔΑΚΕ, δεν έχει καμιά απολύτως αγωνία για τους αγώνες της επόμενης μέρας. Περιορίζεται να υπογράφει χωρίς ταλαντεύσεις τα κλασικά ημερολόγια των εθιμοτυπικών – αποσπασματικών απεργιών ή κινητοποιήσεων. Απέναντι στη νέα κυβερνητική πλειοψηφία που διαμορφώνεται στη ΔΟΕ, απαιτείται μια νέα αγωνιστική αφύπνιση της βάσης του κλάδου.

Η επιστροφή στις Γενικές Συνελεύσεις, η οργάνωση επιτροπών αγώνα, η ενίσχυση και μαζικοποίηση των αυθεντικών διαδικασιών βάσης, του Συντονιστικού των νηπιαγωγών και του Συντονιστικού των ωρομισθίων, ο Συντονισμός των Συλλόγων, είναι η απάντηση στην αγωνιστική απραξία που θα επιχειρήσει να επιβάλλει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία την επόμενη περίοδο.

Είναι το ΔΣ της ΔΟΕ που με ευθύνη της πλειοψηφίας του (ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ) :

• Συμμετείχε στο «διάλογο» για την παιδεία, νομιμοποιώντας μια διαδικασία που κατέληξε στις γνωστές προτάσεις για αξιολόγηση των εκπαιδευτικών
• Συναντιέται με τον υπουργό παιδείας και δέχεται συγχαρητήρια για την «υπεύθυνη στάση» του την προηγούμενη σχολική χρονιά και τη συμμετοχή του στην παρωδία του «διαλόγου» για την παιδεία
• Εγκαταλείπει τα αιτήματα της μεγάλης απεργίας του 2006, επιστρέφοντας στα «ενιαία» μισθολόγια – φτωχολόγια
• Απορρίπτει κάθε αγωνιστική πρόταση για τα μεγάλα ζητήματα των ασφαλιστικών ταμείων και μετατρέπεται σε ουρά της συναινετικής ΑΔΕΔΥ.
• Διοργανώνει συνέδριο για τα νέα βιβλία (16-17 Οκτώβρη, Καρπενήσι) με μοναδικό «ομιλητή» την κρατική παιδαγωγική και τον τρόπο που αυτή αντιλαμβάνεται τα νέα βιβλία και τους εκπαιδευτικούς
• Αρνείται να στηρίξει – ή ακόμα και να συζητήσει – τις προτάσεις του Συντονιστικού Νηπιαγωγών για το ωράριο και το οξυμμένο κτιριακό πρόβλημα.
• Σφραγίζει τα γραφεία της Ομοσπονδίας κλείνοντας τις πόρτες σε κάθε ζωντανή συλλογικότητα. Απαγορεύει στο Συντονιστικό ωρομισθίων αλλά και σε κάθε άλλη συλλογικότητα του κλάδου να χρησιμοποιήσει τα γραφεία της Ομοσπονδίας για συζητήσεις και συνεδριάσεις μέχρι τις 4 Οκτώβρη!

Στις 5 Οκτώβρη η μόνη αντιπολίτευση θα είναι οι αποφασιστικοί, μαχητικοί αγώνες των εργαζόμενων.

Σ’ αυτό το θλιβερό πολιτικό-οικονομικό- συνδικαλιστικό σκηνικό παρακμής και διαφθοράς οι εκπαιδευτικοί, μαζί με το φοιτητικό και εργατικό κίνημα θα πρέπει την επόμενη περίοδο να προωθήσουν όλες εκείνες τις μορφές αμεσοδημοκρατικής δράσης, τα αγωνιστικά προγράμματα και προτάγματα, τον οριζόντιο, πανεκπαιδευτικό-πανεργατικό συντονισμό, με στόχο να αναπτυχθούν μαχητικοί, αποφασιστικοί αγώνες διαρκείας (με απεργιακές μορφές διάρκειας, διαδηλώσεις, καταλήψεις, πολύμορφες δράσεις, απείθεια μέσα και έξω από το σχολείο, εβδομάδες δράσεων, πρωτοβουλιών και κινητοποιήσεων) που θα υπερασπίζουν και θα διεκδικούν το σύνολο των αναγκών και των δικαιωμάτων μας. Να οργανώσουμε, από τις πρώτες μέρες, τα πρώτα αγωνιστικά βήματα στα πρώτα προβλήματα που ανακύπτουν με το ξεκίνημα της χρονιάς (κενά, εργασιακά δικαιώματα, προσλήψεις ωρομισθίων, νηπιαγωγεία κ.λπ.) και να προετοιμαστούμε για τους αποφασιστικούς αγώνες που πρέπει να δώσουμε αμέσως μετά τις εκλογές απέναντι στην επίθεση που θα επιχειρήσουν να ξετυλίξουν ενάντια στους εργαζόμενους και την δημόσια εκπαίδευση. Με το κεφάλι ψηλά, λοιπόν, και τη φετινή σχολική χρονιά. Με δυναμική παρουσία στους Συλλόγους, στο σύλλογο διδασκόντων, στη συνέλευση, στην πορεία, στην απεργία.
 
H ελπίδα και η δύναμη βρίσκεται στη συλλογικότητά μας, στην αλληλεγγύη, στους αγώνες. Η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες μας ! Μαχητικά, ανατρεπτικά, ανυπότακτα!

Εκλογές στη σκιά της κρίσης, μέρος 2ο

Ο φόβος των επάνω

Είναι σαφές ότι ο βαθμός καταδίκης αυτών των πολιτικών και στις εκλογές της 4ης Οκτώβρη έχει βέβαια τη δική του αυτοτελή σημασία. Ωστόσο, η εφαρμογή ή η αναχαίτιση – ανατροπή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων θα κριθεί στο κοινωνικό πεδίο, στους αγώνες των ίδιων των εργαζομένων. Γιατί είναι ακριβώς το έδαφος των συλλογικών συμφερόντων, των αναγκών και δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας, που δημιουργεί ρήγματα στις συντηρητικές πολιτικές και δεν επιτρέπει να ευδοκιμήσουν «ισχυρές κυβερνήσεις».

Πολύ περισσότερο σήμερα, μέσα στη δίνη της βαθιάς δομικής οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού, όπου επιδιώκεται να σαρωθούν όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων. Στην Ευρώπη αλλά και σε όλο τον κόσμο, κυβερνήσεις και επιχειρηματικά συμφέροντα, οικονομικές και πολιτικές ελίτ, πολυεθνικά μεγαθήρια και υπερεθνικοί οργανισμοί όπως η ΕΕ, το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ, επιχειρούν να αξιοποιήσουν την κρίση προς όφελός τους.

Αρωγοί εκτός από το πολιτικό προσωπικό και τις κυβερνήσεις, ο υποταγμένος, κρατικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, τύπου ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που εγκλωβίζει τον κόσμο της εργασίας, διαπραγματευόμενος τους όρους χειροτέρευσης της ζωής μας. Άλλωστε οι διεκδικητές της εξουσίας δίνουν εξετάσεις στα επιτελεία για την ικανότητα τους να ενσωματώνουν και να χειραγωγούν την οργή και την αγανάκτηση, να αφήνουν απομονωμένα και περιθωριοποιημένα τα εργατικά ξεσπάσματα. Μισθοί, στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη, δικαίωμα στη μόνιμη εργασία, αποτελούν το επίδικο μεγάλων και σημαντικών αναμετρήσεων παντού.

Από τα γαλλικά εργοστάσια όπου οι εργάτες κρατούν όμηρους τους εργοδότες τους μέχρι να δικαιωθούν ως τη Ν. Κορέα, όπου οι εργαζόμενοι στην αυτοκινητοβιομηχανία δίνουν σκληρές μάχες με απεργίες και καταλήψεις των εργοστασίων.

Στην Ελλάδα, η κήρυξη των εκλογών σημαίνει την κορύφωση της πολιτικής κρίσης. Η φθορά που έχει υποστεί η κυβέρνηση από τις επιθέσεις και τις αντιστάσεις της προηγούμενης περιόδου (ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις, εξέγερση του Δεκέμβρη), η ένταση της οικονομικής κρίσης, η απαίτηση του κεφαλαίου για νέο σκληρό γύρο αντιλαϊκών μέτρων, ο φόβος ότι τα υπόγεια ρεύματα της λαϊκής δυσαρέσκειας μπορούν να γίνουν ορμητικά ποτάμια, οδήγησαν σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Η κυβέρνηση Καραμανλή, ξέπνοη και ηττημένη κάτω από το βάρος της λαϊκής δυσαρέσκειας που προκάλεσε η αντιλαϊκή πολιτική της δε θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος της μετωπικής αντιπαράθεσης με την εργαζόμενη πλειοψηφία. Οι εκλογικές αναμετρήσεις αποτελούν μια θαυμάσια ευκαιρία, ένα κοινωνικό και πολιτικό εργαστήριο για να αναδειχτεί ο κατάλληλος για το σύστημα πολιτικός διαχειριστής αυτής της πρωτοφανούς επίθεσης, αλλά και να νομιμοποιηθούν ή να εμφανιστούν στους εργαζόμενους ως μονόδρομος οι αντιλαϊκές πολιτικές. Θέλουν μια αναβαπτισμένη νέα κυβέρνηση, πράσινη, μπλε ή ελεγχόμενης συνεργασίας, η οποία αποτελεσματικά θα προωθήσει την αντιλαϊκή επίθεση και θα αντιμετωπίσει τις λαϊκές αντιδράσεις.

Ο φόβος και η ελπίδα των κάτω

Στα σχολεία, οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί μετρούν τα χιλιάδες κενά και τις ελλείψεις, και ετοιμάζονται να αναμετρηθούν ξανά με τα νέα βιβλία της αμάθειας, με την ύλη που «δεν βγαίνει», αλλά και με τον παραλογισμό των εντολών και εγκυκλίων για τη νέα γρίπη. Χωρίς ελπίδες, χωρίς προσδοκίες, χωρίς αυταπάτες για την επόμενη μέρα.

Δεν πρέπει να έχουμε καμιά αυταπάτη: οι μάχες που μας περιμένουν είναι ιδιαίτερα δύσκολες. Η αδυναμία της λαϊκής και κοινωνικής οργής να βρει πολιτική διέξοδο, η ανεπάρκεια της επίσημης αριστεράς να προβάλλει και να συμβάλλει σ’ ένα συνεκτικό πρόγραμμα εργατικής αντεπίθεσης, η ενίσχυση της ακροδεξιάς, ο έλεγχος των ηγεσιών των μεγάλων συνδικάτων από «συμμαχίες προθύμων» να δώσουν στήριξη σε κυβερνητικές επιλογές, δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα.

Κι όμως, για πάνω από δυο δεκαετίες, κάτω από αντίστοιχα αντίξοες συνθήκες, χωρίς πολιτική διέξοδο, με δυσκολία να υπάρξουν διευρυμένες, συμμαχίες κι οργάνωση, δόθηκαν – και αρκετές φορές κερδήθηκαν σκληρές μάχες. «Δίχως καβάτζα καμιά», η μαχόμενη εκπαίδευση βγήκε τους δρόμους για να συναντηθεί κινηματικά με τους άλλους εκπαιδευτικούς χώρους με μαχητικούς όρους ανατροπής κι αγωνίστηκε ενάντια στον Κοντογιαννόπουλο, τον Αρσένη και τη Γιαννάκου, υπερασπίστηκε κατακτήσεις και δικαιώματα, διαμόρφωσε μια συλλογική αγωνιστική ταυτότητα στον κλάδο και πέτυχε ρωγμές και ανατροπές απέναντι σε κυβερνήσεις που φάνταζαν πανίσχυρες, και όμως ηττήθηκαν από το κίνημα. Τώρα σοφότεροι από πριν, με τις εμπειρίες των μεγάλων και μικρών αναμετρήσεων, της απεργίας του 2006, να επιδιώξουμε μαζί με την υπόλοιπη εκπαίδευση και άλλους αγωνιζόμενους κλάδους να κάνουμε τη δική μας αντεπίθεση απέναντι στην επιδιωκόμενη επίθεση. Να διδαχτούμε από τις μεγάλες στιγμές των εργατικών αγώνων, να περπατήσουμε στις λεωφόρους της κοινωνικής χειραφέτησης, με εμπιστοσύνη στη δύναμη της αλληλεγγύης, με ρίσκο για νικηφόρες αναμετρήσεις και κοινωνικές ανατροπές.