Προϋπολογισμός 2011: Η ζωή μας στο στίφτη του μνημονίου

Χρέος και έλλειμμα δεν είναι δικά μας….

Ως δημοσιονομικούς στόχους η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θέτει στον προϋπολογισμό της μείωση του ελλείμματος και την ομαλή αποπληρωμή του χρέους. Επιχειρεί να μας πείσει μέσω ευτραφών στελεχών της πως «μαζί τα φάγαμε» και πως τώρα για τη σωτηρία της χώρας πρέπει να κάνουμε θυσίες. Θυσίες που θα παραταθούν χρονικά για πολλά χρόνια αφού ήδη εξυφαίνεται η επιμήκυνση του μνημονίου μέχρι τουλάχιστον το 2016. Θυσίες εμείς για τα κέρδη των τραπεζών, για απαλλαγές φόρων και εισφορών των επιχειρήσεων, για θαλασσοδάνεια των αναπτυξιακών νόμων και των εγγυήσεων του δημοσίου που εκπίπτουν και περνούν στο χρέος. Θυσίες για να χρηματοδοτούνται αφειδώς οι τράπεζες….

….αλλά ούτε και θα μειωθούν όσο και να σφίξουμε το ζωνάρι!

Και άντε οι εργαζόμενοι να σφίγγουν το ζωνάρι στην προοπτική μείωσης του χρέους αλλά ανερυθρίαστα στο κείμενο του προϋπολογισμού μας λένε πως το χρέος θα αυξάνεται συνεχώς για τα επόμενα χρόνια! Το 2009 290 δις, το 2010 330 δις, το 2011 348 δις…Και απολύτως φυσιολογικό είναι αυτό αφού ο υποτιθέμενος σωτήριος μηχανισμός στήριξης δεν είναι κάτι άλλο από καθαρή τοκογλυφία: Τα 110 δις που δανειστήκαμε από Ε.Ε και ΔΝΤ με κυμαινόμενο επιτόκιο (τώρα 5%) εκτινάσσουν στα ύψη τους τόκους: 12,325 δις το 2009, 12,260 δις το 2010, 15,920 δις το 2011. Μας δουλεύουν κανονικά ενώ ξέρουν πως τα επόμενα χρόνια θα δανειστούν εκ νέου εκατοντάδες δις ευρώ για να αποπληρώσουν παλαιά δάνεια που λήγουν (36 δις ευρώ το 2011). Τα επόμενα 5 χρόνια λήγουν δάνεια συνολικού ύψους 186 δις ευρώ (σελ 163 εισηγ.έκθεσης ΓΚΠ) που στην πλειοψηφία τους είναι τα 10ετή δάνεια της κυβέρνησης Σημίτη για την εκπλήρωση της εθνικής μισαλλοδοξίας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Είναι οφθαλμοφανές ότι τα 110 δις του μνημονίου δεν τα καλύπτουν.

Προϋπολογισμός εικονικής πραγματικότητας και φορομπηξίας

Σαν φορομπηχτική βδέλλα ο προϋπολογισμός του 2011 αυξάνει κάθε φορολογία φυσικών προσώπων (άμεσοι φόροι +6,5%, έμμεσοι φόροι +1,6%) ενώ μειώνει τη φορολογία κερδών των επιχειρήσεων από το 24% στο 20%! Αυτό ονομάζεται δίκαιο φορολογικό σύστημα….Ειδικότερα αυξάνονται όλοι οι φόροι που αφορούν βασικά προϊόντα (ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής από 11% στο 13% και ενιαίος ΕΦΚ στα καύσιμα). Κατά μέσο όρο αυτό σημαίνει απώλεια περίπου στα 1000 ευρώ ανά οικογένεια το χρόνο.. Είναι απόλυτα βέβαιο πως η πρόβλεψη εσόδων παρά τα νέα χαράτσια δεν θα επαληθευτεί και ο Παπακωνσταντίνου ήδη άνοιξε το παράθυρο για νέα έκτακτα μέτρα εισπρακτικού χαρακτήρα ή περικοπών σε περίπτωση που οι στόχοι για τα έσοδα δεν επιτευχθούν.

Διαρκώς επιτεινόμενη φτώχεια

Ξανά τσεκούρι πέφτει σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες. Το μισθολογικό κόστος (μισθών και συντάξεων) στο δημόσιο περιορίζεται κατά σχεδόν 5 δις ευρώ σε σχέση με τον προϋπολογισμό του 2010 λόγω του νέου μισθολογίου στο δημόσιο (που βάσει του μνημονίου θα είναι συνδεδεμένο με την απόδοση και θα έχει ως αναφορά τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα).

Περικόπτονται οι επιμέρους προϋπολογισμοί κρίσιμων κοινωνικά υπουργείων (παιδεία -3%, υγεία -4,1% κ.τ.λ). Ταυτόχρονα εμφανίζονται αυξημένες οι δαπάνες για την αποπληρωμή των τόκων του χρέους και όσες αφορούν Υπουργεία που υλοποιούν προγράμματα του αναπτυξιακού νόμου. Π.χ οι δαπάνες του Υπουργείου Εργασίας (+5,6%) γιατί χρηματοδοτεί τις εργοδοτικές εισφορές για τους νέους εργαζόμενων στις επιχειρήσεις!

Η εκπαίδευση στη μέγκενη του μνημονίου

Η εκπαίδευση δε θα μπορούσε να μη συμμετέχει στην γκαρόττα των περικοπών. Από 7,534δις το 2010 στα 6,283 δις το 2011 και ειδικότερα 1 δις λιγότεροι αθροιστικά μισθοί και συντάξεις. Με δεδομένο πως το κόστος των συντάξεων το 2011 είναι κατά πολύ αυξημένο σε σχέση με το 2010 λόγω των 12000 συνταξιοδοτήσεων εκπαιδευτικών το καλοκαίρι, είναι παραπάνω από προφανές πως το 2011 και τεράστιες περικοπές θα γίνουν στους μισθούς των εν ενεργεία εκπαιδευτικών αλλά και πως δεν πρόκειται να προσληφθούν νέοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί. Οι πραγματικές ανάγκες των σχολείων θα συμπιεστούν εκ νέου και θα καλυφθούν από ελαστικά εργαζόμενους αναπληρωτές και ωρομίσθιους. Οι σχετικοί κωδικοί μισθών ανά κατηγορία εκπαιδευτικών που στον περσινό προϋπολογισμό αναφέρονταν αναλυτικά έχουν απαλειφθεί στον φετινό…

Για αυτό από φέτος προωθούν την κάλυψη των κενών όχι με μόνιμους διορισμούς αλλά με τις προσλήψεις τύπου δουλοπάροικου του ΕΣΠΑ που δεν ξέρει πόσο και πότε πληρώνεται. Τελείως ξεκάθαρα οι περικοπές στην εκπαίδευση ξεπερνούν ακόμα και τα συμφωνηθέντα στο ίδιο το μνημόνιο.

Κανένα νέο σχολείο το 2011 με στρογγυλό και απόλυτο μηδενικό στις δαπάνες για ανέγερση νέων κτιρίων και αγορά ακινήτων (οικοπέδων δηλαδή) στον τακτικό προϋπολογισμό του ΥΠΔΒΜΘ…με τον ΟΣΚ να παίρνει το «ιλιγγιώδες» ποσό των..30εκ ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) που δεν επαρκεί ούτε για τη συντήρηση των υπαρχόντων υποδομών όχι για να φτιάξει νέα σχολεία….

300 εκατομμύρια λιγότερα για λειτουργικές δαπάνες από τις ήδη μειωμένες του 2010. Τα σχολεία καταδικάζονται στην φτώχεια σε συνδυασμό και με την περικοπή 500εκ ευρώ από τις τοπικές αυτοδιοικήσεις. Οι επισκευές, η αγορά αναλώσιμων, τα στοιχειώδη λειτουργικά έξοδα των σχολείων (σε μια χρονιά που το πετρέλαιο θέρμανσης θα κοστίζει όσο το κίνησης) θα μεταφερθούν αναγκαστικά στις τοπικές κοινωνίες είτε άμεσα μέσω δημοτικών τελών, είτε έμμεσα μέσω μετατροπής των εκπαιδευτικών σε ζήτουλες που θα επαιτούν στους γονείς… Ανταγωνιστικότητα και ανταποδοτικότητα δεν είπαμε;

Αλλά και 565 (580 αντί 1145 το 2010) εκατομμύρια λιγότερα συνολικά στο ΠΔΕ σε σχέση με το 2010. Και πού θα πάνε αυτά τα χρήματα; Μα σε «στοχευμένες δράσεις για τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης και τη διάχυση της γνώσης στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας!» (σελ 97,100 Εισηγητικής Έκθεσης ΓΚΠ)….Έτσι στήνουν το σχολείο της αγοράς.

ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΚΟΙΝΙ ΤΗΣ ΘΗΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Το τοπίο που έχει περιγραφεί μέχρι τώρα δεν έχει ηλιόλουστα σημεία….Λιτότητα διαρκείας μέχρι εξοντώσεως είναι αυτό που μας τάζουν ώστε καλύτερες μέρες να έρθουν για τη χώρα των αστών, των επιχειρηματιών και των τραπεζιτών. Η δική μας χώρα, η παγκόσμια χώρα των εργαζόμενων καταδικάζεται να ζήσει στο γκρίζο της μιζέριας και της ανασφάλειας υπό την απειλή του νέου δόγματος ΝΑΤΟ που θεωρεί ως εχθρούς τα κοινωνικά κινήματα.

Να γκρεμίσουμε τώρα τη χούντα των αγορών!

· Να απαιτήσουμε την παύση πληρωμών του χρέους – τη μη αναγνώρισή του τώρα, σαν απάντηση στα αδιέξοδα που στήνουν γύρω μας. Τα μαθηματικά είναι απλά: Ο φετινός προϋπολογισμός έχει δαπάνες 120 δις ευρώ. Μόνο τα 55 δις ευρώ είναι πρωτογενείς δηλαδή μισθολογικό, λειτουργικό και επενδυτικό κόστος του δημόσιου τομέα. Μάλιστα από τα 55 αυτά δις μέρος τους είναι επιδοτήσεις διαφόρων φύσεων προς το κεφάλαιο (αναπτυξιακός νόμος, σύστημα χρηματοπιστωτικής σταθερότητας) και μπορούν να αναδιανεμηθούν προς όφελος των εργαζόμενων σε αυξήσεις μισθών, σε δαπάνες υγείας, παιδείας, μεταφορών κ.τ.λ. Τα υπόλοιπα 65 δις από τα 120 είναι τόκοι και χρεολύσια! Από αυτά 36 δις είναι τα δάνεια που λήγουν το 2011.

Το σύνολο των εσόδων είναι πάλι….55 δις ευρώ παρά την προκλητική φοροασυλία των κερδών, την φοροδιαφυγή των επιχειρήσεων και τις διάφορες άλλες απαλλαγές. Σε οικονομοτεχνικό τουλάχιστον επίπεδο ο προϋπολογισμός των δαπανών που αφορούν τη ζωή των ανθρώπων (οι πρωτογενείς δαπάνες) είναι ισολογισμένος αφού οι δαπάνες καλύπτονται από τα έσοδα. Τα νέα δάνεια (συμπεριλαμβανομένου αυτών του μνημονίου) είναι μόνο για την αποπληρωμή των παλιότερων. Το αίτημα λοιπόν για διαγραφή του χρέους είναι οικονομικά δυνατό.

· Να εθνικοποιηθούν τώρα οι τράπεζες και σύγκρουση με ΟΝΕ.

Οι ελληνικές τράπεζες αυτή τη στιγμή κρατούν στα χέρια τους το μεγαλύτερο κομμάτι του δημόσιου χρέους που λήγει τα επόμενα χρόνια (έχουν αγοράσει -με τα ίδια χρήματα που επιδοτήθηκαν από το δημόσιο- χρεόγραφα του ελληνικού χρέους από τις διεθνείς αγορές) Χαρακτηριστικά το 2011 από τα 36 δις δανείων που λήγουν τα 28 αφορούν δανεισμό του δημοσίου από τις ελληνικές τράπεζες! Η εθνικοποίησή τους τώρα χωρίς αποζημίωση διαγράφει τεράστιο κομμάτι του χρέους ενώ το δημόσιο θα έχει να λαμβάνει έσοδα από τα νομικά πρόσωπα που χρωστούν στις τράπεζες (δηλαδή τις επιχειρήσεις) ενώ θα μπορεί να διαγράψει και το ιδιωτικό χρέος φυσικών προσώπων (στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια) που πνίγουν τους εργαζόμενους.

· Σύγκρουση με ΟΝΕ

Να αποχωρήσουμε από τους καπιταλιστικούς μηχανισμούς που μας εμπλέκουν στο φαύλο κύκλο του συνεχούς επαναδανεισμού. Η συμμετοχή μας στην Ε.Ε το μόνο που προσφέρει στους εργαζόμενους είναι ένα οικονομικό μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης σε βάρος των ίδιων των αναγκών τους. Η κοινοτική νομοθεσία κατευθύνει κάθε χώρα μέλος στη διάλυση των συλλογικών συμβάσεων, στο ξεκλήρισμα των αγροτών, στη μείωση του κόστους εργασίας, στην υποταγή σε μια λογική ενός συλλογικού χρέους των εργαζόμενων προς το κεφάλαιο. Η Ε.Ε είναι το σπίτι της δικτατορίας των αγορών.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ