1/10/09

Εκλογές στη σκιά της κρίσης, μέρος 1ο


ΟΙ ΕΠΙΔΟΞΟΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΟ ΝΕΟ ΓΥΡΟ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ


Η νέα σχολική χρονιά ξεκινάει ταυτόχρονα με μια προεκλογική περίοδο. Η κυβέρνηση Καραμανλή, κηρύσσει πρόωρες εκλογές και υπόσχεται στους εργαζόμενους νέες θυσίες και στερήσεις, σκληρή λιτότητα και φτώχεια, ανεργία, σάρωμα των εργασιακών δικαιωμάτων και ανηλεή καταστολή για όσους επιμένουν να αγωνίζονται και να αντιστέκονται!

Οι δυο πυλώνες της επίθεσης

«H δυνατότητα της εκτελεστικής εξουσίας να επιβάλλει - με την καλή έννοια του όρου - τις πολιτικές που εφαρμόζει. Ξέρετε ότι σήμερα για να τιμωρήσετε έναν δημόσιο υπάλληλο, για να τον μετακινήσετε, πρέπει να υπάρχει έγκριση του υπηρεσιακού συμβουλίου; Ε, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα σε μια σύγχρονη και ευνομούμενη κοινωνία !»
Κ. Καραμανλής, συνέντευξη στη ΔΕΘ, 6/9/2009

Ο απερχόμενος πρωθυπουργός εξαγγέλλει μεταξύ άλλων:


  • Ένταση της λιτότητας, με νέο πάγωμα των μισθών και συντάξεων στο δημόσιο τομέα για το 2010. Κανένα νέο επίδομα και καμιά αναπρο-σαρμογή υπάρχοντος επιδόματος για δύο χρόνια.





  • Διαχωρισμό και διάσπαση των εργαζομένων στο δημόσιο με την εξαγγελία νέου μισθολογίου μόνο για τους νεοεισερχόμενους, από το 2010, με περικοπές των κλαδικών επιδομάτων (πχ εξωδιδακτικής απασχόλησης) και μισθούς ανάλογους με αυτούς του ιδιωτικού τομέα (700€!),





  • Πάγωμα των προσλήψεων το 2010, εκτός των απολύτως απαραίτητων στα υπουργεία Υγείας και Παιδείας και αυστηρός περιορισμός για μια επιπλέον διετία, έτσι ώστε να αναλογεί μια πρόσληψη σε κάθε δύο αποχωρήσεις.





  • Νέο χτύπημα στα ασφαλιστικά δικαιώματα, με περικοπή των Βαρέων και Ανθυγιεινών και δραστικό περιορισμό της υγειονομικής κάλυψης. Την ίδια στιγμή, τα ασφαλιστικά ταμεία οδηγούνται στην κατάρρευση ή δανείζονται με δυσβάστακτους όρους προκειμένου να αυτοκαταργηθούν, ενώ προωθείται η εξίσωση των ορίων των γυναικών με τους άντρες και επέκταση των αντιασφαλιστικών αλλαγών και στο Δημόσιο.





  • Ένταση της καταστολής και του αυταρχισμού, πλήρης υιοθέτηση της ακροδεξιάς ατζέντας για «νόμο και τάξη», απαγόρευση πορειών, κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες.




Ο έτερος διεκδικητής συναγωνίζεται:
«Είμαστε απολύτως δεσμευμένοι για ένα σύστημα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και του εκπαιδευτικού…θα πρέπει να συμφωνήσουμε με την εκπαιδευτική κοινότητα σε συστήματα αξιολόγησης που πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα»
Άννα Διαμαντοπούλου, υπεύθυνη Παιδείας ΠΑΣΟΚ, 29/4/09

Η βασική «ένσταση» του ΠΑΣΟΚ σε αυτή την πολιτική είναι η αξιοπιστία της ΝΔ! Αντί να την καταγγείλουν για το πρωτοφανές αντιλαϊκό περιεχόμενο της, αναρωτιούνται «γιατί δεν τα έκανε τόσα χρόνια»!

Οι διαφοροποιήσεις του ΠΑΣΟΚ περιορίζονται στις ονομαστικές αυξήσεις στους μισθούς πάνω από το ύψος του πληθωρισμού που υπόσχεται. Όταν όμως ο πληθωρισμός - με τις γνωστές λογιστικές αλχημείες - εκτιμάται γύρω στο 1% για το 2009, ενώ ταυτόχρονα οι ανατιμήσεις σε είδη λαϊκής κατανάλωσης είναι πολύ μεγαλύτερες, τότε η αύξηση που υπόσχεται είναι περίπου 10€ το μήνα ! Μιλάει για πάγωμα προσλήψεων, για νέο αυξημένο δανεισμό του κράτους! Πολιτική που εφαρμόζουν ή σκοπεύουν να εφαρμόσουν τα αντίστοιχα με το ΠΑΣΟΚ κόμματα σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., και έχουν κερδίσει γι’ αυτό επάξια τον τίτλο της νεοφιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας.

Είναι σαφές πως δεν πρόκειται για διαφορετική πολιτική, αλλά για εκδοχές της ίδιας ακριβώς πολιτικής διαχείρισης της κρίσης σε βάρος των εργαζομένων. Πρόκειται για τους δυο πυλώνες του ίδιου εκμεταλλευτικού κέντρου εξουσίας.

Πώς να ξεχάσουμε άλλωστε πως ήταν το ΠΑΣΟΚ που λεηλάτησε το εργατικό εισόδημα με πολιτικές σκληρής λιτότητας, προώθησε το «ενιαίο» μισθολόγιο – φτωχολόγιο στο δημόσιο, επιδίωξε ανεπιτυχώς να σαρώσει την κοινωνική ασφάλιση με το νόμο Γιαννίτση και ακολούθως πέρασε τον αντιασφαλιστικό νόμο Ρέππα, κατάργησε την επετηρίδα, όρθωσε εξεταστικούς φραγμούς στο λύκειο γιγαντώνοντας την παραπαιδεία, πέρασε το θεσμικό πλαίσιο για την αξιολόγηση (που δεν εφαρμόστηκε ποτέ, κάτω από την πίεση του κινήματος) και επιχείρησε να προωθήσει την «αποκέντρωση» της εκπαίδευσης. Πώς να ξεχάσουμε ότι στην κριτική του στη ΝΔ δεν διαφωνεί για τα 28 δις στις τράπεζες, τα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου στο όνομα της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, ενώ ήταν η κ. Διαμαντοπούλου, η οποία ως επίτροπος της ΕΕ αποδέχτηκε την λογική ότι τα ασφαλιστικά ταμεία είναι επαγγελματικά και ότι πρέπει να υπάρξει εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών με τους άντρες προς τα πάνω.

Με δυο λόγια, για δέκα ολόκληρα χρόνια, ήταν ο πολιτικός φορέας των αντιλαϊκών – αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων. Αναδιαρθρώσεων που συνοδεύτηκαν από αρκετή δόση καταστολής αλλά και αλησμόνητα ξεπουλήματα των αγώνων από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό. Στους νόμους και τις αναδιαρθρώσεις του ΠΑΣΟΚ, άλλωστε, πάτησαν οι μετέπειτα αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις της ΝΔ. Άλλωστε και τα δυο μεγάλα κόμματα από κοινού στηρίζουν και προωθούν τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις – αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση: αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση μαθητών, σχολείων και εκπαιδευτικών, επέκταση του σχολικού χρόνου, υποχρεωτικά για όλα τα παιδιά που συνοδεύει την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και των ωραρίων των εκπαιδευτικών, αναγνώριση των κολεγίων και την προώθηση ραγδαίας ιδιωτικοποίησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: